Główna » jak » W jaki sposób wytwórnia może wyświetlać filmy w wysokiej rozdzielczości z dziesięcioletnich filmów i programów telewizyjnych?

    W jaki sposób wytwórnia może wyświetlać filmy w wysokiej rozdzielczości z dziesięcioletnich filmów i programów telewizyjnych?

    Jedną z zalet powszechnego stosowania telewizorów o wysokiej rozdzielczości i odtwarzaczy multimedialnych obsługujących HD, takich jak odtwarzacze Blu Ray i odtwarzacze strumieniowe obsługujące technologię HD, było dążenie do tego, by studia filmowe i telewizyjne ponownie wyświetlały stare treści w pięknej jakości HD. Ale jak dokładnie produkują treści HD ponad 20 lat po fakcie??

    Drogi How-To Geek,

    Po pierwsze, pozwól mi otworzyć, mówiąc, że nie jestem bardzo mądrym człowiekiem i jestem pewna, że ​​odpowiedź na moje pytanie jest wyraźnie widoczna dla wszystkich oprócz mnie. Mając to na uwadze, jestem bardzo ciekawy wszystkich nowo opublikowanych materiałów z ostatnich kilku lat, które zawierają materiał o jakości HD z bardzo starego materiału.

    Na przykład szukałem zestawu pudełek Cheers na Amazon i zobaczyłem, że mają one wiele standardowych DVD, ale mają też wszystkie oryginalne pory roku w jakości HD. Spektakl po raz pierwszy pojawił się w 1982 roku, a było to praktycznie trzydzieści lat, zanim zestawy HDTV zdobyły większość udziałów na rynku w USA. Wersja HD tego pokazu była fantastycznie wyglądająca, a do rozruchu była w formacie panoramicznym 16: 9! Na ekranie można było zobaczyć więcej niż wtedy, gdy oglądałeś program w ciągu dnia.

    To samo dotyczy naprawdę starych filmów Ben-Hur; powstał w 1959 roku, ale dziś można uzyskać piękną kopię Blu-ray HD. Film wygląda oszałamiająco na ładnym dużym zestawie HDTV, kolory są ostre, to tak, jakby było nagrane wczoraj.

    Więc jaka jest umowa? Jak to się dzieje, że technologia sprzed kilkudziesięciu lat (a nawet pół wieku temu) może zapewnić tak wysoką jakość wideo dla dzisiejszych nowoczesnych telewizorów?

    Z poważaniem,

    HD Ciekawy

    Podczas gdy my lubimy odpowiadać na pytania wszystkich pasków, czy to o prostych problemach sprzętowych, czy abstrakcyjnych koncepcjach, naprawdę lubimy zabawne pytania, takie jak te, które przedstawiłeś dzisiaj, ponieważ jest to geekowe zapytanie ze względu na geekowe dociekania. Wybierzmy się na wycieczkę w dół pasa pamięci i historię produkcji filmowej i telewizyjnej, aby pokazać, jak nasze ukochane filmy i pokazy z minionych dziesięcioleci mogą dziś wyglądać tak niesamowicie.

    W ciągu XX wieku filmy i programy telewizyjne były nagrywane na różnych nośnikach filmowych. Duże filmy nakręcono na kliszy 35 mm (niektóre duże filmy budżetowe nakręcono na film 65-70 mm). Programy telewizyjne były zazwyczaj kręcone na filmie 16 mm. Bardzo niskie budżety programów telewizyjnych i filmów zostały nakręcone na filmie 8 mm. Poniższy obraz odniesienia, dzięki uprzejmości Australijskiego Narodowego Archiwum Filmów i Dźwięków, pokazuje względną skalę wspólnych standardów filmowych:

    W filmie chodzi o to, że jest to niesamowicie wysoka "rozdzielczość". Załączamy rozdzielczość w cudzysłowie w poprzednim zdaniu, ponieważ film nie ma technicznie rozdzielczości w tym sensie, że robi to wyświetlacz cyfrowy lub urządzenie przechwytujące. Film nie ma liczby pikseli; nie ma uporządkowanego rozmieszczenia małych czerwonych, niebieskich i zielonych znaczników w jakiejkolwiek sieci.

    Film zamiast ma ziarna. Naturą filmu jest to, że jest środkiem transportu emulsji chemicznej, która, gdy jest właściwie wystawiona na działanie światła w kontrolowanych warunkach, przechwytuje scenę przed obiektywem aparatu z niewiarygodną szczegółowością. Na długo zanim rozmawialiśmy o tym, ile milionów pikseli udało się uchwycić nowatorskiemu aparatowi cyfrowemu, nawet najprostsze kamery filmowe przechwytywały miliony "pikseli" w postaci ziarna filmowego, które zapewniało wysoki poziom szczegółowości.

    Jak wysoki poziom szczegółowości mówimy? Ponieważ film i cyfrowe wideo / fotografia nie są analogiczne, zasadniczo nie można powiedzieć, że "filmowa ramka o rozmiarze X ma rozdzielczość Y", a sam temat był przedmiotem wielu kontrowersji na przestrzeni lat..

    Mimo to, nie wdając się w ogromną debatę filmową i cyfrową, możemy podkreślić różnice, które są istotne dla twojego pytania. Mówiąc konkretnie, możemy mówić o tym, jak wysoka jest "rozdzielczość" różnych filmów, gdy zaczynamy od próbki folii o wysokiej jakości. Pamiętaj jednak, że film nie ma rzeczywistej rozdzielczości, w sensie cyfrowym, dopóki nie zostanie przechwycony przez urządzenie skanujące i faktycznie przetworzony na postać cyfrową do użytku w mediach telewizyjnych, Blu-ray lub usługach strumieniowych.

    Film 35 mm, rodzaj filmu wykorzystywanego w większości starych filmów, można z łatwością uznać za rozdzielczość około 20 megapikseli lub większą. Mniejszy, ale absolutnie ogromny film 65-70 mm ma, jak można się domyślić, podwójną potencjalną rozdzielczość filmu 35 mm i można go przekonwertować na obraz o rozdzielczości 30-40 megapikseli. Przypadkowo Ben-Hur, film, do którego się odwołałeś został nakręcony na film 65 mm.

    Standardowy film 16 mm ma mniej więcej połowę powierzchni filmu 35 mm i można go uznać za rozdzielczość 10 megapikseli lub większą. Film 8mm, film, w którym kręcono wiele starych filmów domowych i filmów budżetowych, różni się najczęściej pod względem jakości, ale zazwyczaj w zależności od używanego sprzętu, a jakość filmu może wynosić od 1-5 megapikseli. Na marginesie, wielu ludzi myśli o rozmytych i niskiej jakości domowych filmach, które ich rodzice lub dziadkowie nakręcili na filmie 8 mm w latach 60. i 70. jako reprezentatywni dla filmu 8 mm, ale te filmy o niskiej jakości są bardziej reprezentatywne dla niskiej jakości filmów. aparatów fotograficznych i filmów konsumpcyjnych, które były z nami.

    Mimo że filmy i wideo cyfrowe nie są odpowiednimi mediami, liczby, które wyrzuciliśmy w poprzednim akapicie, są użyteczne jako ramy odniesienia; nie dlatego, że ktoś realistycznie będzie próbował przekonwertować nieruchomość Ben-Hur w 40-megapikselowy mural, ale ponieważ pozwala nam porównać ilość informacji w ramce filmu w porównaniu z nowoczesną ramką HDTV.

    Rozdzielczość filmu 1080p, po przetłumaczeniu na "megapikselowy", to na przykład zaledwie 2 megapiksele (ponieważ w każdej klatce jest około dwóch milionów pikseli). Nawet nowe wideo 4K, które odstrasza każdego z jego realizmem, zapewnia tylko trochę mniej niż 9 megapikseli rozdzielczości na klatkę.

    Biorąc pod uwagę, że wysokiej jakości film w formacie 35 mm z wysokiej jakości sprzętem może dać rozdzielczość 20 megapikseli lub więcej, gdy zostanie zeskanowany przy użyciu wysokiej klasy sprzętu, staje się oczywiste, że studia filmowe bardzo łatwo się cofają i zakładając, że prawidłowo zachowały swoje oryginalne negatywy. , całkowicie remasteruje film, który wygląda absolutnie niesamowicie w porównaniu z tym, co wydali na VHS w latach 80. i DVD w latach 90. XX wieku.

    Nawet programy telewizyjne takie jak Twoje zdrowie odcinki, do których się odwołujesz, zostały nakręcone w taki sposób, że mają więcej niż wystarczającą ilość dostępnych informacji w klatkach filmowych, aby przeskoczyć z transmisji standardowej do HD i, zakładając, że była na to motywacja finansowa, można je nawet zremasterować na przyszłość Wydanie 4K z łatwością.

    Dla porównania i podkreślenia mocy procesu remasteringowego przyjrzyjmy się bliżej dwóm zrzuty ekranu z filmu, Ben-Hur, użyłeś jako przykładu w swoim pytaniu (i użyliśmy go do stworzenia obrazu złożonego dla nagłówka tego artykułu).

    Pierwszy zrzut ekranu pochodzi z wydania DVD filmu. Należy pamiętać, że film został również oczyszczony z tego wydania, ale ograniczenia standardowej definicji DVD są oczywiste:

    Drugi zrzut ekranu pochodzi ze zremasterowania Blu-ray. Ostrość i przywrócony kolor filmu są widoczne.

    Powyższy zrzut ekranu nie pokazuje nawet prawdziwego potencjału szczegółów, jakie może dostarczyć matryca filmowa 65 mm. Przyszłe remastering filmu w połączeniu z dużym zestawem 4K HDTV może dać wrażenie oglądania, które pozwala policzyć zmarszczki w ujęciach i włosach na głowach koni.

    Mówiąc o remasteringu, odkąd rozwinęliśmy zagadkę tego, skąd pochodzi ten stary dobroć wideo HD, zróbmy małą zabawę, patrząc na to, jak został stworzony. Wcześniej w tym roku Gizmodo odwiedził zespół zajmujący się remasterami filmów Criterion Collection, zespołem wykwalifikowanych osób, które dbają o przywracanie starych filmów i ich digitalizację.

    Dzięki postępowi technologicznemu, starannemu dotyku wyszkolonych konserwatorów oraz odpowiedniemu przechowywaniu starych rolek Hollywood i rolek telewizyjnych, możemy cieszyć się pięknie odrestaurowanymi materiałami z poprzednich dekad na naszych nowych, błyszczących zestawach HDTV.


    Masz pytanie techniczne, ezoteryczne lub inne? Napisz do nas e-mail na adres [email protected], a my dołożymy wszelkich starań, aby na nie odpowiedzieć.