Jak działa Nintendo NES Zapper i dlaczego nie działa na telewizorach HD
Tylko dlatego, że twój stary system rozrywki Nintendo jest żywy i nie znaczy, że może grać dobrze z nowoczesną technologią. Dzisiaj odkrywamy, dlaczego klasyczny dodatek do broni lekkiej dla NES nie zrobił przeskoku do XXI wieku.
Drogi How-To Geek,
Prawdopodobnie nie będzie to najpoważniejsze pytanie, jakie dziś dostaniesz, ale szukam poważnej, naukowej odpowiedzi: dlaczego do cholery mój Nintendo zapper nie działa na mojej HDTV? Wyciągnąłem swój stary NES z magazynu, żeby grać w klasyki i postanowiłem zacząć od pierwszego wkładu, combo Super Mario Bros./Duck Hunt. Super Mario Bros. działa bez zarzutu (chociaż człowiek robi wrażenie klocków i dziwności na dużym telewizorze HD), ale Duck Hunt w ogóle nie działa. Gra się ładuje, możesz ją uruchomić, ale nie możesz strzelać do żadnych kaczek. Ani jednego.
Byłem przekonany, że zapper został złamany, ale potem podłączyłem NES i zapper do starej telewizji z lat 90. w moim garażu, a oto zapper działa! Z mojego małego testu wiem wystarczająco dużo, aby powiedzieć, że problem wydaje się być problemem CRT vs. HDTV, ale nie mam pojęcia dlaczego. Jaka jest historia? Dlaczego zapper nie działa na nowszych telewizorach??
Z poważaniem,
Retro Gaming
Chociaż dobrze się bawimy, odpowiadając na każde pytanie, które napotyka nasze biurko (nie kończysz w How-To Geek, jeśli nie lubisz jak to działa), naprawdę uwielbiamy takie pytania: geeky zapytanie dotyczące ze względu na geekowe śledztwo.
Najpierw zmienmy nieco pytanie, więc używamy bardziej precyzyjnych terminów. Problem, który odkryłeś, nie dotyczy różnicy między CRT i telewizorami HDTV (ponieważ na początku były konsumenckie telewizory HD zbudowane wokół technologii CRT). Nie chodzi o rozdzielczość, chodzi o renderowanie ekranu. Bardziej dokładnie byłoby to powiedzieć, że chodzi o różnicę między CRT / analogowym wideo i LCD / cyfrowym wideo.
Zanim jednak przyjrzymy się sednie problemu, przyjrzyjmy się, jak funkcjonuje Zapper i współdziała z NES i telewizją. Wielu ludzi, a już na pewno większość dzieci, które grały NES w tamtych czasach, odnosiło wrażenie, że Zapper w rzeczywistości wystrzelił coś w stronę telewizora, podobnie jak pilot telewizora wysyłający sygnał do telewizora. Zapper nie robi nic w tym rodzaju (i co, dokładnie, w telewizji będzie w stanie odebrać sygnał i wysłać go do NES?). Jedynym połączeniem między Zapper i NES jest przewód i nie bez powodu. Zapper to nie tyle działo, co czujnik, bardzo prosty czujnik światła. Zapper niczego nie strzela, wykrywa wzorce światła na ekranie przed nim. Dotyczyło to wszystkich akcesoriów do broni lekkiej dla wszystkich systemów gier wideo z tej epoki (i poprzedzających ją). Były to zwykłe czujniki światła umieszczone w zwodniczo przypominających broń przypadkach.
Czy to oznacza, że Zapper aktywnie śledził wszystkie te kaczki na ekranie z chirurgiczną precyzją? Ledwie. Projektanci Nintendo wymyślili bardzo sprytny sposób na to, aby prosty czujnik w Zapperie mógł nadążyć. Za każdym razem, gdy gracz nacisnął spust na Zapperie, ekran (dla zaledwie frakcja sekundy) miga na czarno z dużym białym polem celowania narysowanym nad wszystkim na ekranie, który był prawidłowym celem (takim jak kaczki). Powtórzył proces, wszystko w tej ułamku sekundy, dla każdego dostępnego celu na ekranie.
Podczas gdy gracz przez cały czas widział taki ekran:
Zapper, podczas każdego naciśnięcia spustu, zobaczył coś takiego:
W tym krótkim błysku, który był niewidoczny dla użytkownika, działo ustaliłoby, czy jeden lub więcej celów zostało wycentrowanych w strefie uderzenia Zappera. Jeśli pole zostało wystarczająco wyśrodkowane, jest ono liczone jako trafienie. Jeśli skrzynia docelowa znajdowała się poza strefą środkową, była to porażka. To był bardzo sprytny sposób radzenia sobie z ograniczeniami sprzętu i zapewniał płynne wrażenia użytkownika.
Niestety, mimo że był sprytny, był bardzo zależny od sprzętu. Podobnie jak wcześni projektanci gier komputerowych PC wykorzystali dziwactwa sprzętowe, aby pomóc w budowaniu swoich gier (np. Wiedząc, że prędkość zegara na platformie, na której pracowali, została naprawiona i może być wykorzystana do czasowych wydarzeń w grze), Nintendo i inne firmy zajmujące się wczesną grą opierały się mocno na temat dziwactwa wyświetlaczy CRT i ich odpowiednich standardów wyświetlania. W szczególności w przypadku Zappera mechanizm jest całkowicie zależny od charakterystyki wyświetlacza CRT.
Po pierwsze, wymaga bardzo precyzyjnego pomiaru czasu między naciśnięciem spustu na Zapper i reakcją na ekranie. Nawet najmniejsza różnica (i mówimy tu milisekundy) między sygnałem wysłanym do NES a sygnałem wyświetlanym na ekranie może go zrzucić. Oryginalna sekwencja taktowania była oparta na bardzo niezawodnym czasie odpowiedzi dla CRT podłączonego do analogowego sygnału NES. Niezależnie od tego, czy stary telewizor lampowy był duży, mały, najnowocześniejszy czy 10-letni, szybkość sygnału za pośrednictwem standardu wyświetlania CRT była niezawodna. Natomiast opóźnienie w nowoczesnych zestawach cyfrowych nie jest niezawodne i nie jest tożsame ze starym spójnym opóźnieniem w systemie CRT. To nie ma znaczenia w większości sytuacji. Jeśli masz stary magnetowid podłączony do gniazda koncentrycznego na nowym wyświetlaczu LCD, nie ma znaczenia jeden bit, jeśli dźwięk i wideo są opóźnione o 800 milisekund, ponieważ nigdy nie wiesz (audio i wideo będą odtwarzane zsynchronizowane i nie miałbyś absolutnie żadnego pojęcia, że cały proces był opóźniony o ułamek sekundy). Jednak to opóźnienie całkowicie niszczy komunikację między Zapper, NES i wydarzeniami na ekranie.
Ten niezwykle dokładny czas był możliwy (i konsekwentny), ponieważ projektanci Nintendo mogli liczyć na częstotliwość odświeżania CRT, która jest spójna. Wyświetlacze CRT używają działka elektronowego do aktywacji luminoforów na ekranie ukrytym za szybą wyświetlacza. Ten pistolet przesuwa się po ekranie od góry do dołu z bardzo niezawodną częstotliwością. Mimo że dzieje się to szybciej niż ludzkie oko może wykryć, każda klatka każdej pojedynczej gry wideo lub transmisji telewizyjnej jest wyświetlana tak, jakby jakiś nadpobudliwy robot rysował ją po linii od góry do dołu.
Natomiast nowoczesne wyświetlacze cyfrowe dokonują wszystkich zmian jednocześnie. Nie oznacza to, że współczesne telewizory nie mają wideo progresywnego i z przeplotem (ponieważ z całą pewnością tak), ale linie nie są renderowane pojedynczo (jednak szybko). Są one wyświetlane na raz w swoich standardach. Jeśli chodzi o to, dlaczego ma to znaczenie dla Zappera, oprogramowania sterującego algorytmem wykrywania Zappera wymagania to odświeżenie linii po odłożeniu sztuczek taktowania, które umożliwiają wyświetlanie 5 kaczek na ekranie i skuteczne wykrywanie trafień w ciągu 500 milisekund lub więcej.
Bez bardzo specyficznego i zakodowanego czasu dostarczonego przez wyświetlacz CRT, Duck Hunt (lub jakakolwiek inna gra z epoki Zappera po prostu nie zadziała).
Chociaż to rozczarowujące, wiemy, że jest jedna strona. Świetne zestawy lamp z przeszłości, te wysokiej jakości zestawy Sony, które kosztują teraz $$ $$, teraz można znaleźć siedząc na krawężnikach podczas elektronicznych dni recyklingu i zbierając kurz z tyłu używanych sklepów. Jeśli poważnie myślisz o grach w stylu retro, możesz wybrać CRT o standardowej rozdzielczości za pensy za dolara.
Masz pytanie techniczne, duże czy małe? Napisz do nas e-mail na adres [email protected], a my dołożymy wszelkich starań, aby na nie odpowiedzieć.
