Jak wykonać kopię zapasową systemu Linux z powrotem w czasie

Ubuntu zawiera Déjà Dup, zintegrowane narzędzie do tworzenia kopii zapasowych, ale niektórzy wolą zamiast tego Back In Time. Back In Time ma kilka zalet w stosunku do Déjà Dup, w tym mniej nieprzezroczysty format kopii zapasowej, zintegrowaną przeglądarkę plików kopii zapasowych i większą konfigurowalność.

Déjà Dup ma jeszcze kilka zalet, w szczególności opcjonalne szyfrowanie i prostszy interfejs, ale Back In Time daje Déjà Dup szansę na swoje pieniądze.

Instalacja

Back In Time jest dostępny w Centrum oprogramowania Ubuntu. W przeciwieństwie do Déjà Dup, Back In Time ma również GUI, który integruje się z KDE. Jeśli używasz domyślnego pulpitu Unity systemu Ubuntu, zainstaluj wersję GNOME.

Back In Time jest również dostępny w repozytoriach Fedory, Mandrivy i innych systemów Linux.

Tworzenie kopii zapasowych plików

Back In Time instaluje dwa skróty - "Back In Time" i "Back In Time (root)." Wersja root uruchamia się z uprawnieniami root'a, które są wymagane do uzyskania dostępu i tworzenia kopii zapasowych niektórych plików systemowych. Jeśli tworzysz tylko kopię osobistą, wybierz skrót "Wstecz w czasie".

Po uruchomieniu Back In Time zobaczysz okno Ustawienia. To okno jest bardziej złożone niż Déjà Dup, ale oferuje również większą konfigurowalność. Na przykład Back In Time pozwala tworzyć różne profile z osobnymi ustawieniami kopii zapasowej, a funkcja Déjà Dup nie istnieje.

Będziesz musiał określić lokalizację kopii zapasowych migawek w polu "Gdzie zapisać migawki" na karcie Ogólne oraz listę plików lub folderów, których kopie zapasowe chcesz utworzyć na karcie Uwzględnij. Pozostałe opcje w oknie Ustawienia są opcjonalne.

W przeciwieństwie do Déjà Dup, Back In Time pozwala skonfigurować, kiedy kopie zapasowe są automatycznie usuwane. Déjà Dup usuwa tylko starsze kopie zapasowe, gdy przestrzeń dyskowa się zapełni, natomiast funkcja Back In Time oferuje dużo precyzyjniejsze sterowanie na karcie Automatyczne usuwanie.

Po zakończeniu konfigurowania kopii zapasowych kliknij przycisk OK i użyj przycisku "Zrób zrzut ekranu", aby wykonać pierwszą migawkę. Back In Time używa rsync jako backendu, który oferuje przyrostowe kopie zapasowe - przyszłe kopie zapasowe będą tylko kopiować zmiany i szybko się uzupełnią.

Przywracanie plików

W przeciwieństwie do Déjà Dup, która korzysta z nieprzejrzystego, nieprzejrzystego formatu kopii zapasowej, Back In Time używa bezpośrednio rsync. Twoje migawki kopii zapasowych są przechowywane jako pliki i foldery na dysku twardym, umożliwiając przeglądanie ich bezpośrednio. Możesz wykonać kopię zapasową na wymiennym dysku twardym, podłączyć ją bezpośrednio do systemu Windows i uzyskać dostęp do plików bez konieczności konwersji lub wyodrębniania czegokolwiek. Niestety, oznacza to, że Back In Time nie oferuje tej samej zaszyfrowanej funkcji tworzenia kopii zapasowych, Déjà Dup.

Back In Time oferuje graficzną przeglądarkę migawkową, która ułatwia przeglądanie kopii zapasowych migawek i przywracanie pojedynczych plików, podczas gdy Déjà Dup nie oferuje takiej przeglądarki. Integracja Nautilusa Déjà Dup pozwala na przywracanie pojedynczych plików z okna przeglądarki plików, ale tylko wtedy, gdy znasz folder, w którym były pierwotnie zawarte. Nie ma możliwości przeglądania migawki bez przywracania całej zawartości do innego folderu.

Back In Time to potężniejsze, konfigurowalne narzędzie z mniej nieprzezroczystym formatem kopii zapasowej. Déjà Dup wciąż wygrywa, jeśli chodzi o zaszyfrowane kopie zapasowe i najprostszy możliwy interfejs.

Czy używasz Déjà Dup, Back In Time lub innego rozwiązania do tworzenia kopii zapasowych systemu Linux? Pozostaw komentarz i daj nam znać.