Jak podłączyć telefon z systemem Android do telewizora
W czasach smartfonów przechowujemy wszystko na naszych małych komputerach kieszonkowych: zdjęcia, arkusze kalkulacyjne, dokumenty, filmy, muzykę i wszystko pomiędzy. Jeśli jednak chcesz udostępnić te treści innym osobom, po prostu skup się na małym ekranie, gdy masz ładny, duży telewizor, który właśnie tam siedzi?
Pomysł podłączenia smartfona do telewizora w rzeczywistości nie jest niczym nowym. W rezultacie istnieje kilka różnych sposobów podłączenia telefonu z Androidem do telewizora, z których niektóre są łatwiejsze niż inne. Mamy tutaj podstawowy opis każdej metody wraz z ich zaletami i wadami. Zróbmy to.
Opcje przewodowe: MHL i Slimport
Mobile High-Definition Link (MHL), był pierwszym prawdziwym standardem wprowadzonym do podłączenia urządzenia z systemem Android do telewizora. Wykorzystuje wbudowany port USB telefonu, a także specjalny kabel, który zasadniczo konwertuje wyjście wyświetlacza na format czytelny dla telewizora na drugim końcu. Innymi słowy: to kabel USB do HDMI.
Dostępne są dwa różne typy kabli MHL: aktywny i pasywny. Kable czynne są najbardziej rozpowszechnionym typem. Działają zasadniczo z każdym telewizorem, ponieważ wykonują rzeczywistą konwersję, ale w tym celu wymagają dodatkowego źródła zasilania (zwykle w postaci wbudowanej pełnowymiarowej wtyczki USB). Kable pasywne same nie dokonują żadnej konwersji. Zamiast tego są przeznaczone do użytku z telewizorem z obsługą MHL, co staje się coraz bardziej niezwykłe. Kable pasywne nie wymagają oddzielnej mocy.
Dla porównania, Slimport działa w bardzo podobny sposób. Dużą różnicą w stosunku do Slimport jest to, że oprócz HDMI, może on również wysyłać sygnał do DVI, VGA i DisplayPort. Oprócz większej elastyczności przy wyborze typu portu Slimport działa podobnie jak MHL.
Podobnie jak w przypadku aktywnych kabli MHL, Slimport wymaga "pudełka typu breakout", co w zasadzie jest sposobem na uzyskanie przez jednostkę mocy. Zapewnia to również odrobinę soku dla urządzenia hosta, co jest miłym akcentem, ponieważ wyświetlacz musi pozostać włączony, gdy telefon jest podłączony (niezależnie od zastosowanego standardu).
Największym problemem związanym z tymi opcjami przewodowymi jest wsparcie. Co było kiedyś standardem w większości smartfonów, zarówno MHL, jak i Slimport stają się trudniejsze do znalezienia w obu telewizorach i smartfony. Na przykład dwa ostatnie telefony Google (Nexus 6P / 5X i Pixel / XL) nie mają standardu, podobnie jak kilka ostatnich telefonów Samsung Galaxy. To samo dotyczy telewizorów, ale jest to łatwiejsza przeszkoda, którą można przeskoczyć dzięki wyskakującym pudełkom - nawet jeśli Twój telewizor nie ma bezpośredniego wsparcia lub MHL lub Slimport, możesz nadal korzystać z aktywnego kabla, aby wykonać połączenie.
Problem leży naprawdę w twoim telefonie. Jeśli szukasz sposobu na bezpośrednie podłączenie smartfona do telewizora, musisz trochę popracować. Niektórzy producenci, tacy jak LG i HTC, wciąż mają MHL i / lub Slimport w swoich telefonach, ale w tym momencie staje się on bardzo chybiony.
Ponadto musisz upewnić się, że masz właściwy kabel. To, co zostało zaprojektowane jako proste rozwiązanie, stało się bardziej zawiłym bałaganem, który wymaga nieistotnej ilości badań, aby upewnić się, że A) twój telefon obsługuje bezpośrednie połączenie z telewizorem i B) otrzymujesz właściwy kabel.
Prawdą jest, że te standardy przewodowe są coraz mniej korzystne dzięki zwiększonej dostępności dobrych opcji łączności bezprzewodowej.
Opcje bezprzewodowe: Miracast i Google Cast
Bądźmy szczerzy: tutaj jest rok 2017 i nikt nie lubi zajmować się kablami lub kablami - szczególnie w przypadku przejściowych połączeń. Jeśli możesz podłączyć swój telefon do telewizora, nawet nie wstając z kanapy, dlaczego miałbyś to zrobić nie chcieć?
Dobrą wiadomością jest to, że istnieje kilka różnych rodzajów połączeń, które umożliwiają właśnie to: Google Cast i Miracast. Podobnie jak MHL i Slimport, są to dwa sposoby na ten sam cel.
Podstawową różnicą między tymi technologiami bezprzewodowymi a ich przewodowymi odpowiednikami - poza kablami - jest to, że zamiast odbijać cały ekran telefonu na telewizorze (co jest wszystkim, co jest możliwe dzięki MHL i Slimport), można wybrać i wybrać to, co jest pokazane. Na przykład możesz odtwarzać Netflix lub YouTube na telewizorze i nadal używać smartfona do innych celów - to po prostu staje się naprawdę drogim pilotem.
Największą wadą jest opóźnienie. Jeśli planujesz grać w gry na telefonie na dużym ekranie, z pewnością wystąpi opóźnienie między tym, co dzieje się w telefonie, a tym, co widzisz na telewizorze. Z tego powodu tak naprawdę nie zalecamy używania połączeń bezprzewodowych do gier. Zamiast tego idź na kabel.
Z tych dwóch technologii, Miracast jest starszy. Został opracowany przez Wi-Fi Alliance jako sposób na replikację HDMI przez Wi-Fi. Podczas gdy Miracast początkowo wymagał, aby telewizor posiadał wbudowaną obsługę Miracast, wiele Klucze sprzętowe są teraz dostępne do dodania do dowolnego telewizora. Miracast jest również standardem używanym w urządzeniach takich jak Amazon's Fire TV i Fire TV Stick, które gorąco polecamy, jeśli szukasz urządzenia Miracast.
Oddana funkcja YouTube do Fire TV. Największy problem z powiązaniami Miracast z Digital Rights Management (DRM). Nie wszystkie klucze Miracast są sobie równe, więc możesz lub nie możesz przesyłać strumieniowo takich rzeczy jak Netflix lub YouTube do każdego telewizora. Ponownie, badania są twoim przyjacielem.
Google Cast, który pierwotnie nazywał się Chromecast, jest najłatwiejszym w użyciu ze wszystkich standardów omówionych w tym artykule. Jest obsługiwany przez wszystkie urządzenia z systemem Android, posiada wszystkie niezbędne właściwości do strumieniowania zawartości chroniącej DRM i zwykle po prostu działa.
Ekran powitalny YouTube po uruchomieniu Google Cast. Obsługa aplikacji dla użytkowników Androida jest również lepsza niż aplikacje z aplikacjami Miracast, takie jak Zdjęcia i Prezentacje Google, na przykład gotowe do przesyłania Google Cast. Dzięki temu niewiarygodnie łatwo jest nie tylko oglądać serwisy Netflix, YouTube, Hulu i inne serwisy filmowe, ale także udostępniać zdjęcia, domowe filmy, a nawet prezentacje, gdy zajdzie taka potrzeba..
Niezależnie od tego, której aplikacji lub standardu bezprzewodowego używasz do przesyłania, rzeczywisty proces przesyłania jest bardzo prosty: wystarczy dotknąć przycisku przesyłania w górnym rogu obsługiwanej aplikacji. Korzystam z YouTube na poniższym zrzucie ekranu, ale ikona jest zawsze taka sama.
Następnie wybierz urządzenie przesyłające.
Jak widzisz, mam tu kilka urządzeń, w tym Fire TV, które używają Miracast, a nie Google Cast. Jak już wspomniałem, znajdziesz wsparcie dla trafień i trafień Miracast. Zdjęcia będą działać tylko w Google Cast. Dublowanie pełnoekranowe zawsze działa w Google Cast, ale tylko czasami działa z Miracast.
Trudno nie polecić Google Cast jako najprostszego i najskuteczniejszego sposobu połączenia telefonu z Androidem z telewizorem. Możesz kupić Chromecasta za jedyne 35 USD i korzystać z najłatwiejszej w obsłudze i najbardziej wszechstronnej opcji połączenia, aby uruchomić.
