Jak przetestować prędkość sieci lub dysku twardego za pomocą pliku zastępczego w systemie MacOS

Prędkości przesyłania plików mogą się znacznie różnić w zależności od urządzenia. To samo dotyczy przesyłania plików i przesyłania plików w sieci. Jednym z najlepszych sposobów testowania prędkości na komputerze Mac jest tworzenie fałszywych plików w Terminalu.

Załóżmy, że masz zainstalowany szybki nowy dysk SSD w komputerze i chcesz zobaczyć, jak szybko są naprawdę. A może w końcu zmodernizowałeś całą konfigurację do gigabitowego Ethernetu lub bezprzewodowego AC i chcesz wiedzieć, czy działa tak dobrze, jak obiecuje. A może coś po prostu przenosi się wolniej, niż myślisz, i chcesz przetestować jego rzeczywiste prędkości (zamiast teoretycznych prędkości na pudełku).

Plik dummy to po prostu fałszywy, pusty plik o dowolnym rozmiarze. Pliki dummy mają wyraźną przewagę nad prawdziwymi plikami podczas testowania prędkości dysku twardego lub sieci, ponieważ można natychmiast utworzyć plik o dowolnym rozmiarze. W ten sposób nie musisz przeszukiwać komputera w poszukiwaniu plików o równoważnej wielkości, a po zakończeniu testowania możesz je po prostu usunąć.

Jak tworzyć pliki zastępcze w systemie MacOS

Aby utworzyć fałszywy plik, otwórz Terminal. Jeśli nie masz przypiętego terminala do Docka, możesz go znaleźć w menu Aplikacje> Narzędzia lub przeprowadzając wyszukiwanie Spotlight za pomocą skrótu klawiaturowego Command + Space.

Kiedy otworzysz Terminal, rozpocznie się on w twoim katalogu domowym. Kiedy tworzysz pliki dummy, dobrym pomysłem jest najpierw zmienić katalog w łatwo dostępną lokalizację, na przykład na Pulpit, więc są one tam automatycznie tworzone.

Możesz zobaczyć, jakie katalogi są dostępne, uruchamiając ls polecenie, ale zamierzamy użyć Pulpitu dla tego przykładu. Aby zmienić katalogi na pulpicie, uruchom:

cd Desktop

Należy pamiętać, że niezależnie od wybranego katalogu jego nazwa uwzględnia wielkość liter - należy więc zwrócić uwagę na to, jak nazwa katalogu jest zapisana, jeśli zdecydujesz się na Płyta CD gdzie indziej.

Teraz, gdy znajdujesz się w katalogu na pulpicie, możesz tworzyć fałszywe pliki bezpośrednio z tego samego okna terminala. Twoje polecenie będzie wyglądać tak:

mkfile filename.ext

Wystarczy wymienić z liczbą, po której następuje jednostka wielkości. sol reprezentują gigabajty, więc 4g dałoby ci plik 4GB. Możesz także użyć m za megabajty, k za kilobajty, i b dla bajtów.

Zastąpić filename.ext z dowolną nazwą pliku, po której następuje rozszerzenie, niezależnie od tego, czy jest to plik .dmg, .txt, .pdf, czy cokolwiek innego.

Na przykład, jeśli chciałbym utworzyć plik tekstowy o wielkości 10 000 MB o nazwie plik dummy, uruchomiłbym:

plik mkfile 10000m dummyfile.txt

Plik pojawi się na twoim pulpicie.

Aby sprawdzić rozmiar pliku dummy, kliknij go prawym przyciskiem myszy i wybierz "Get Info".

Zgodnie z rozmiarem nasz nowy plik dummy to 10 475 760 000 bajtów. Jeśli sprawdzimy tę liczbę i przekonwertujemy ją na megabajty (megabajty = bajty ÷ 1 048 576), to jest to dokładnie 10 000 megabajtów.

Jak testować prędkości transferu za pomocą plików zastępczych

Po utworzeniu pliku dummy możesz użyć go do przetestowania szybkości transferu, niezależnie od tego, czy używasz napędu flash USB, udostępniania pliku w sieci domowej, czy czegoś innego.

W tym przypadku sprawdzimy, ile czasu potrzeba na przeniesienie naszego pliku o pojemności 10 000 MB na dysk flash USB 2.0 i napęd flash USB 3.0, aby porównać prędkości. (Możemy testować z mniejszymi plikami, ale naprawdę chcemy mieć pojęcie o różnicy prędkości, więc użycie większego pliku da wyraźniejszą różnicę niż mniejszy plik.)

Jedyną rzeczą, której będziesz potrzebować, to stoper - ten w twoim telefonie powinien działać dobrze.

Z plikiem dummy na pulpicie, kliknij i przeciągnij go na nowy dysk (w naszym przypadku nasz dysk flash) i uruchom stoper po zwolnieniu przycisku myszy.

Zaczekaj, aż plik zakończy kopiowanie na urządzeniu, a następnie naciśnij przycisk "Stop" na stoperze, jak tylko to zrobi. Nie ma potrzeby, aby był super precyzyjny, to tylko po to, aby uzyskać dobry pomysł na czasy transferu, a nie dokładną liczbę do milisekundy.

Następnie powtórz proces z drugim urządzeniem (w naszym przypadku drugim dyskiem flash) i porównaj wyniki.

Jak widać, nasz transfer plików USB 3.0 (po lewej) jest znacznie szybszy niż transfer USB 2.0 (po prawej).

Jeśli chcesz zmienić te wartości na lub MB / s, po prostu podziel rozmiar pliku przez liczbę sekund w czasie transferu. W naszym przypadku nasz napęd USB 3.0 może zapisywać pliki z szybkością około 41 megabajtów na sekundę (10000 MB ÷ 244 sekundy). Napęd USB 2.0 zapisuje pliki około 13 megabajtów na sekundę (10000 MB ÷ 761 sekund).

Jest to prosty, nienaukowy przykład i nie należy go mylić z jakimkolwiek oficjalnym testem porównawczym. Ale daje jasny pogląd na temat testowania prędkości transferu za pomocą fałszywych plików.

Możesz ich użyć do przetestowania różnicy między połączeniem sieci przewodowej Ethernet a bezprzewodowym połączeniem Wi-Fi, porównać usługi w chmurze lub uzyskać przyzwoity obraz praktycznej wydajności przesyłania i pobierania połączenia z Internetem.