Główna » jak » Dlaczego każda kamera umieszcza zdjęcia w folderze DCIM?

    Dlaczego każda kamera umieszcza zdjęcia w folderze DCIM?

    Każda kamera - czy to dedykowany aparat cyfrowy, czy aplikacja Aparat na Androidzie lub iPhonie - umieszcza zrobione zdjęcia w folderze DCIM. DCIM oznacza "obrazy z aparatu cyfrowego".

    Folder DCIM i jego układ pochodzą z DCF, standardu utworzonego w 2003 roku. DCF jest tak cenny, ponieważ zapewnia standardowy układ.

    Poznaj DCF lub "Regułę projektowania dla systemu plików z kamerą"

    DCF to specyfikacja stworzona przez JEITA, Japan Electronics and Information Technology Industries Association. Jest to technicznie standardowy CP-3461, i możesz wykopać się z tajemniczych dokumentów standardów i przeczytać go online. Pierwsza wersja tego standardu została wydana w 2003 roku i została ostatnio zaktualizowana w 2010 roku.

    Specyfikacja DCF zawiera wiele różnych wymagań mających na celu zagwarantowanie interoperacyjności. System plików odpowiednio sformatowanych urządzeń - na przykład karty SD podłączonej do aparatu cyfrowego - musi mieć format FAT12, FAT16, FAT32 lub exFAT. Nośniki o wielkości 2 GB lub większej muszą być sformatowane za pomocą FAT32 lub exFAT. Celem jest kompatybilność aparatów cyfrowych i ich kart pamięci.

    Katalog DCIM i jego podfoldery

    Między innymi, specyfikacja DCF nakazuje, aby aparat cyfrowy przechowywał swoje zdjęcia w katalogu "DCIM". DCIM oznacza "obrazy z aparatu cyfrowego".

    Katalog DCIM może i zwykle zawiera wiele podkatalogów. Każdy z podkatalogów składa się z unikalnej trzycyfrowej liczby od 100 do 999 i pięciu znaków alfanumerycznych. Znaki alfanumeryczne nie są ważne, a każdy producent aparatów może sam wybierać. Na przykład Apple ma tyle szczęścia, że ​​ma pięciocyfrowe imię, więc ich kod to APPLE. Na iPhonie katalog DCIM zawiera foldery takie jak "100APPLE", "101APPLE" i tak dalej.

    Wewnątrz każdego podkatalogu znajdują się same pliki obrazów, które przedstawiają zrobione zdjęcia. Każda nazwa pliku obrazu zaczyna się od czterocyfrowego kodu alfanumerycznego - dowolnie wybranego przez producenta aparatu - po którym następuje czterocyfrowy numer. Na przykład często będziesz widział pliki o nazwach DSC_0001.jpg, DSC_0002.jpg i tak dalej. Kod naprawdę nie ma znaczenia, ale jest spójny, aby zapewnić, że zrobione zdjęcia są wyświetlane w kolejności ich wykonania.

    Na przykład układ będzie wyglądał mniej więcej tak:

    DCIM

    • 100ANDRO
      • DCF_0001.JPG
      • DCF_0002.JPG
      • DCF_0003.WAV
    • 101ANDRO
    • 102ANDRO

    Możesz również zobaczyć pliki .THM, które reprezentują metadane dla plików innych niż obrazy JPG. Załóżmy na przykład, że zrobiłeś film wideo z aparatem cyfrowym i został on zapisany jako plik .MP4. Zobaczysz plik DSC_0001.MP4 i plik DSC_0001.THM. Plik MP4 jest samym filmem, a plik .THM zawiera miniaturę i inne metadane. Jest to wykorzystywane przez aparat do wyświetlania informacji o filmie bez jego ładowania.

    Tutaj są bardziej tajemnicze szczegóły, których wymaga specyfikacja DCF, ale nie są one naprawdę ważne.

    Dlaczego więc wszyscy przestrzegają tej specyfikacji?

    DCF jest standardem "de facto", co oznacza, że ​​wystarczająca liczba producentów aparatów cyfrowych i smartfonów przyjęła to, że stały się standardem w rzeczywistym świecie. Standardowy format DCIM oznacza, że ​​oprogramowanie do cyfrowej obróbki zdjęć może automatycznie identyfikować zdjęcia w aparacie cyfrowym lub na karcie SD po podłączeniu do komputera, przenosząc je.

    Foldery DCIM na smartfonach służą temu samemu celowi. Po podłączeniu telefonu iPhone lub telefonu z systemem Android do komputera oprogramowanie komputera lub biblioteki fotograficznej może zauważyć folder DCIM, zauważyć, że istnieją zdjęcia, które można przenieść, i zaoferować to automatycznie.

    DCIM może nie być najbardziej oczywistą nazwą za pierwszym razem, gdy ją widzisz - a co powiesz na "Zdjęcia"? - ale ważniejsze jest to, że jest to standard. Jeśli każdy producent aparatów cyfrowych lub system operacyjny smartfonów ma swój własny, unikalny folder ze zdjęciami, programy nie zawsze będą w stanie automatycznie znaleźć zdjęcia na podłączonym urządzeniu. Nie można zabrać karty SD z jednej kamery i podłączyć bezpośrednio do innego aparatu cyfrowego, uzyskując dostęp do zdjęć bez ponownego formatowania urządzenia lub zmiany układu systemu plików.

    W końcu ważne jest posiadanie standardu - bez względu na standard. Właśnie dlatego folder DCIM śledził nas od kamer typu "wskaż i pnie" do aplikacji na smartfony, a nawet tablety. Protokół Picture Transfer Protocol, czyli PTP, nie jest tym samym, co standard DCF, ale służy podobnemu celowi. Został zastąpiony przez MTP i inne standardy, ale PTP jest obsługiwany przez urządzenia z Androidem i iPhone'y do komunikacji z aplikacjami do zarządzania zdjęciami, które obsługują ten standard.


    Jak zwykle wszyscy mamy stary, klasyczny standard, ponieważ lepiej być kompatybilnym ze wszystkim, niż projektować coś nowego od zera. To jest ten sam powód, dla którego poczta e-mail jest nadal tak popularna!

    Image Credit: Ishikawa Ken na Flickr