Główna » jak » Dlaczego rozdzielczość monitorowania rozdzielczości w pionie jest często wielokrotnością 360?

    Dlaczego rozdzielczość monitorowania rozdzielczości w pionie jest często wielokrotnością 360?

    Zaglądaj do listy rozdzielczości monitora wystarczająco długo i możesz zauważyć wzór: wiele rozdzielczości pionowych, szczególnie tych wyświetlanych w grach lub multimediach, to wielokrotności 360 (720, 1080, 1440 itd.). Ale dlaczego tak właśnie jest? walizka? Czy jest to arbitralne, czy istnieje coś więcej w pracy?

    Dzisiejsza sesja pytań i odpowiedzi przychodzi do nas dzięki uprzejmości SuperUser - poddziału Stack Exchange, opartego na społecznościach grupowania witryn z pytaniami i odpowiedziami.

    Pytanie

    Czytnik SuperUser Trojandestroy ostatnio zauważył coś o swoim interfejsie wyświetlacza i potrzebuje odpowiedzi:

    YouTube niedawno dodał funkcjonalność 1440p i po raz pierwszy zdałem sobie sprawę, że wszystkie (najbardziej?) Rozdzielczości pionowe to wielokrotności 360.

    Czy to dlatego, że najmniejsza wspólna rozdzielczość to 480 × 360 i wygodnie jest używać wielokrotności? (Nie wątpiąc, że wielokrotności są wygodne.) I / lub była to pierwsza widoczna / wygodna rozdzielczość, więc sprzęt (telewizory, monitory, itp.) Rozwijał się z myślą o 360?

    Co dalej, dlaczego nie mieć kwadratowej rozdzielczości? Czy coś jeszcze niezwykłego? (Zakładając, że zwykle jest to widoczne). Czy to tylko przyjemna sytuacja?

    Dlaczego więc wyświetlacz ma być wielokrotnością 360??

    Odpowiedź

    Użytkownik SuperUser Użytkownik 26129 oferuje nam nie tylko odpowiedź na pytanie, dlaczego istnieje wzór numeryczny, ale historia projektowania ekranu w procesie:

    W porządku, jest tu kilka pytań i wiele czynników. Rezolucje to naprawdę interesująca dziedzina spotkania z marketingiem psychooptycznym.

    Po pierwsze, dlaczego są rozdzielczości pionowe na youtube wielokrotności 360. Jest to oczywiście po prostu arbitralne, nie ma prawdziwego powodu, że tak jest. Powodem jest to, że rozdzielczość nie jest czynnikiem ograniczającym dla filmów na Youtube - przepustowość jest. Youtube musi ponownie kodować każdy film, który jest przesyłany kilka razy, i stara się używać jak najmniejszych formatów ponownego kodowania / bitrates / resolution, aby pokryć wszystkie różne przypadki użycia. W przypadku urządzeń mobilnych o niskiej rozdzielczości mają one rozmiar 360 × 240, dla urządzeń mobilnych o wyższej rozdzielczości 480p, a dla użytkowników komputerów - 360 punktów na połączenia z numerami stacjonarnymi 2x ISDN / wielu użytkowników, 720p dla połączeń DSL i 1080p dla szybszego internetu. Przez jakiś czas istniały inne kodeki niż h.264, ale są one powoli wycofywane z h.264, które zasadniczo "wygrywają" wojnę formatowania, a wszystkie komputery są wyposażone w sprzętowe kodeki do tego.

    Teraz jest kilka interesujących psychooptyków. Jak już powiedziałem: rozdzielczość to nie wszystko. 720p z naprawdę silną kompresją może i będzie wyglądać gorzej niż 240p przy bardzo wysokiej przepływności. Ale po drugiej stronie spektrum: rzucanie więcej bitów przy określonej rozdzielczości nie magicznie czyni go lepszym poza pewien punkt. Tutaj jest optymalne, co oczywiście zależy zarówno od rozdzielczości, jak i od kodeka. Ogólnie: optymalna szybkość transmisji jest w rzeczywistości proporcjonalna do rozdzielczości.

    Kolejne pytanie brzmi: jakie kroki w zakresie rozdzielczości mają sens? Wygląda na to, że ludzie potrzebują około dwukrotnego zwiększenia rozdzielczości, aby naprawdę zobaczyć (i preferować) wyraźną różnicę. Coś mniej niż to, a wielu ludzi po prostu nie będzie zawracało sobie głowy wyższymi przepływnościami, wolą używać swojej przepustowości do innych rzeczy. Zostało to zbadane dość dawno temu i jest głównym powodem, dla którego przeszliśmy od 720 × 576 (415kpix) do 1280 × 720 (922kpix), a następnie ponownie od 1280 × 720 do 1920 × 1080 (2MP). Rzeczy pomiędzy nie są realnym celem optymalizacji. I znowu 1440P to około 3,7 MP, kolejne ~ 2x wzrost w stosunku do HD. Zobaczysz tam różnicę. 4K to kolejny krok po tym.

    Następna jest ta magiczna liczba 360 pionowych pikseli. W rzeczywistości liczba magiczna wynosi 120 lub 128. Wszystkie rozdzielczości są w pewnym sensie wielokrotnością 120 pikseli obecnie, w dniu, w którym były wielokrotnościami 128. Jest to coś, co wyrosło z branży paneli LCD. Panele LCD używają tzw. Sterowników liniowych, małych chipów umieszczonych po bokach ekranu LCD, które kontrolują jasność każdego subpiksela. Ponieważ historycznie, z powodów, których tak naprawdę nie wiem na pewno, prawdopodobnie ograniczenia pamięci, te wielokrotne 128 lub wielokrotność 120 rezolucji już istniały, standardowe sterowniki linii stały się sterownikami z 360 liniowymi wyjściami (1 na każdy subpiksel) . Jeśli zniszczysz ekran 1920 × 1080, będę umieszczał pieniądze na 16-liniowych sterownikach na górze / dole i 9 na jednej ze stron. Och hej, to 16: 9. Odgadnij, jak oczywisty był wybór rozdzielczości, kiedy 16: 9 zostało "wynalezione".

    Następnie pojawia się kwestia współczynnika kształtu. To naprawdę zupełnie inna dziedzina psychologii, ale sprowadza się do: historycznie, ludzie wierzyli i mierzyli, że mamy rodzaj szerokiego ekranu świata. Naturalnie ludzie wierzyli, że najbardziej naturalna reprezentacja danych na ekranie byłaby szeroko widoczna, i to właśnie tam powstała wielka anamorficzna rewolucja lat 60., kiedy filmy kręcono w coraz szerszych proporcjach.

    Od tego czasu ten rodzaj wiedzy został udoskonalony i przeważnie obalony. Tak, mamy szeroki kąt widzenia, ale obszar, w którym rzeczywiście widzimy ostro - środek naszej wizji - jest dość okrągły. Lekko eliptyczne i zgniecione, ale nie więcej niż około 4: 3 lub 3: 2. Aby uzyskać szczegółowe informacje, na przykład do czytania tekstu na ekranie, możesz wykorzystać większość swojej szczegółowej wizji, wykorzystując ekran prawie kwadratowy, trochę jak ekrany do połowy 2000 roku.

    Jednak znowu nie jest to sposób, w jaki podchodzi do tego marketing. Komputery w dawnych czasach były używane głównie w celu zwiększenia produktywności i szczegółowej pracy, ale w miarę ich komercjalizacji, a także w miarę rozwoju komputera jako urządzenia do konsumpcji mediów, ludzie niekoniecznie korzystali z komputera do pracy przez większość czasu. Używali go do oglądania treści medialnych: filmów, seriali telewizyjnych i zdjęć. A w przypadku tego rodzaju oglądania uzyskuje się najbardziej "współczynnik zanurzenia", jeśli ekran wypełnia jak najwięcej waszej wizji (w tym widzenia peryferyjnego). Co oznacza szerokoekranowy.

    Ale wciąż jest więcej marketingu. Kiedy praca nad szczegółami wciąż była ważnym czynnikiem, ludzie dbali o rozdzielczość. Jak najwięcej pikseli na ekranie. SGI sprzedało prawie 4K CRT! Najbardziej optymalnym sposobem uzyskania maksymalnej ilości pikseli ze szklanego podłoża jest przycięcie go tak kwadratowo, jak to tylko możliwe. Ekrany 1: 1 lub 4: 3 mają największą liczbę pikseli na cal przekątnej. Ale gdy wyświetlacze stają się coraz bardziej konsumenckie, rozmiar cala stał się ważniejszy, a nie ilość pikseli. Jest to zupełnie inny cel optymalizacji. Aby uzyskać najbardziej przekątne cale z podłoża, ekran powinien być jak najszerszy. Najpierw otrzymaliśmy 16:10, potem 16: 9, a producenci umiarkowanie odnoszący sukcesy produkują panele 22: 9 i 2: 1 (jak Philips). Mimo że gęstość pikseli i rozdzielczość bezwzględna spadły przez kilka lat, wzrosły rozmiary cali i to się sprzedało. Dlaczego warto kupić 19 "1280 × 1024, gdy można kupić 21" 1366 × 768? Eh ...

    Myślę, że to dotyczy wszystkich najważniejszych aspektów tutaj. Oczywiście jest więcej; Ograniczenia przepustowości HDMI, DVI, DP i oczywiście VGA odegrały pewną rolę, a jeśli wrócisz do wersji sprzed 2000, pamięć graficzna, wbudowana w sieć antena i po prostu ograniczenia dostępnych RAMDAC-ów odegrały ważną rolę. Ale biorąc pod uwagę dzisiejsze rozważania, chodzi o wszystko, co musisz wiedzieć.


    Czy masz coś do dodania do wyjaśnienia? Dźwięk w komentarzach. Chcesz przeczytać więcej odpowiedzi od innych użytkowników Stack Exchange, którzy znają się na technologii? Sprawdź cały wątek dyskusji tutaj.