Samouczek podstaw programu Microsoft Excel - Nauka korzystania z programu Excel
Jeśli masz zainstalowany pakiet Microsoft Office, ale nigdy wcześniej nie dotknąłeś programu Excel, ponieważ albo nie wiedziałeś, jak go używać, albo nie wiesz, co może dla ciebie zrobić, to MUSISZ przeczytać ten post na temat uczenia się jak korzystać z Excela!
Microsoft Excel to potężna aplikacja do obsługi arkuszy kalkulacyjnych, która może być używana do wszystkiego, od prostej bazy danych aż do pełnej aplikacji systemu Windows pełnej formularzy okien, makr i dodatków. Możesz użyć programu Excel do obliczenia płatności kredytu samochodowego, danych wykresu, zarządzania rekordami klientów, prowadzenia książki adresowej itp.
Excel jest obecnie używany przez większość dużych instytucji finansowych do codziennej analizy danych finansowych. Posiada szeroki zakres funkcji finansowych, formuł i dodatków, które umożliwiają korzystanie z programu Excel do przechowywania i analizy danych w prosty i szybki sposób.
W tym samouczku przejdziemy przez podstawy programu Excel: tworzenie skoroszytów, korzystanie z arkuszy roboczych, wprowadzanie danych, używanie formuł itp., Abyś mógł poczuć się komfortowo z oprogramowaniem i zacząć uczyć się samodzielnie, bawiąc się nim.
Pierwsze kroki w programie Excel
Najpierw otwórzmy program Excel i spójrzmy na interfejs programu. Otwórz program Excel i automatycznie zostanie utworzony nowy skoroszyt. Skoroszyt jest obiektem najwyższego poziomu w programie Excel. Zawiera arkusze, w których przechowywane są wszystkie rzeczywiste dane, z którymi będziesz pracować. Skoroszyt zaczyna się od trzech arkuszy, ale można dodawać lub usuwać arkusze w dowolnym momencie, o ile w danym skoroszycie znajduje się co najmniej jeden arkusz.
Teraz, w zależności od używanej wersji programu Excel, poniższy ekran może wyglądać zupełnie inaczej. Microsoft zmienił interfejs dziko z Office 2003 na 2007 do 2010 i wreszcie w 2013 roku. Niestety, muszę wybrać wersję do napisania tego samouczka, a obecnie wybieram Excel 2010, ponieważ jest to od 2007 do 2013 i wszystkich trzech wersje używają nowego interfejsu wstążki. Office 2013 sprawia, że wygląd jest czystszy, ale ogólny układ jest taki sam.
U góry masz wstążkę Excela z wieloma zakładkami, a także kilka małych ikon na górze paska narzędzi Szybki dostęp. Te małe ikony pozwalają wykonywać bardzo popularne funkcje programu Excel, takie jak dodawanie lub usuwanie wierszy w arkuszu roboczym lub zamrażanie okien itp.
Jeśli chcesz dostosować interfejs wstążki, tj. Dodać przycisk lub opcję, której brakuje w starszej wersji programu Excel, możesz to zrobić, klikając Plik a następnie klikając Opcje.
Teraz kliknij Dostosuj wstążkę w lewym dolnym rogu, a będziesz mógł dodać lub usunąć dowolną możliwą opcję. Domyślnie pokazuje popularne polecenia, ale możesz kliknąć menu rozwijane, aby zobaczyć wszystkie możliwe opcje dla różnych kart. Również jedną z opcji, którą bardzo lubię, jest wybór Polecenia Nie na wstążce z listy rozwijanej. W ten sposób możesz łatwo sprawdzić, które polecenia nie znajdują się już na wstążce, a następnie dodać dowolne, które uważasz za potrzebne.
Na dole ekranu zobaczysz trzy arkusze o nazwie Arkusz1, Arkusz2 i Arkusz3. Jest to domyślny numer, od którego zaczyna się każdy skoroszyt programu Excel.
W starszych wersjach programu Excel okienko zadań znajdowało się po prawej stronie ekranu, jednak teraz zostało usunięte i wszystkie funkcje zostały przeniesione do karty Plik. Tutaj możesz wykonywać wiele typowych zadań, takich jak otwieranie skoroszytu, tworzenie nowego, drukowanie i wiele innych.
Rozpoczęcie pracy z programem Excel
Najlepszym sposobem, aby dowiedzieć się czegoś, jest rzeczywiście zrobić coś pożytecznego, a Excel jest najlepszym tego przykładem! Powiedzmy, że jesteś nauczycielem w liceum lub college'u i chcesz śledzić oceny swoich uczniów, obliczyć ich średnią i powiedzieć im najniższą ocenę, którą będą musieli uzyskać na egzaminie końcowym, aby zdać klasę.
Brzmi jak prosty problem i jest (gdy już dostaniesz formułę w głowie)! Excel może to zrobić bardzo szybko, więc zobaczmy, jak to zrobić.
Po pierwsze, wprowadźmy dane do komórek w programie Excel. W programie Excel kolumny są oznaczone od A i kontynuowane do Z i dalej. Komórka jest po prostu konkretnym numerem wiersza i kolumną, tj. A1 jest pierwszą komórką w arkuszu programu Excel.
Wpiszmy Uczniowie w dobrze A1 a następnie wpisz ZA przez mi jako imiona uczniów kontynuujących w kolumnie A, jak pokazano poniżej:
Teraz wejdźmy Test 1, Test 2, i Test 3 do komórek odpowiednio B1, C1 i D1. Teraz mamy siatkę 5 × 4, więc wypełnijmy kilka fałszywych ocen, tak jak pokazano poniżej:
Teraz nauczmy się podstaw formatowania komórek w Excelu. W tej chwili nasz stół nie wygląda bardzo ładnie, ponieważ tekst i liczby są wyrównane inaczej, a nagłówki nie są wizualnie oddzielone od danych. Po pierwsze, wyśrodkujmy wszystkie dane, aby wszystko wyglądało ładniej. Kliknij komórkę A1 i przeciągnij myszą do komórki D6 podświetlić cały zestaw danych:
Następnie kliknij kartę Home i kliknij Wyrównaj do środka przycisk. Siatka jest teraz ładnie wycentrowana ze wszystkimi danymi bezpośrednio pod nagłówkami.
Przyjrzyjmy się teraz, jak możemy sformatować komórki Excela. Zmieńmy kolor pierwszego wiersza na inny, abyśmy mogli wyraźnie oddzielić nagłówek od danych. Kliknij komórkę A1 i przeciągnij myszą, przytrzymując przycisk do komórki D1. Kliknij prawym przyciskiem myszy i wybierz Formatuj komórki.
Teraz masz dwie opcje, które masz w tym momencie. Na powyższym obrazku zauważysz normalne menu z prawym przyciskiem myszy, które zaczyna się od Wytnij, Kopiuj itd., Ale zauważysz też rodzaj pływającego paska narzędzi tuż nad menu. To pływające menu jest rodzajem popularnego paska narzędzi opcji, który pozwala szybko zmienić czcionkę, zmienić rozmiar tekstu, sformatować komórkę jako pieniądze lub procent, pozwala zmienić tło lub kolor czcionki i dodać obramowanie do komórki. Jest to wygodne, ponieważ nie musisz osobno otwierać okna dialogowego Formatowanie komórek i robić to tam.
Jeśli musisz wykonać bardziej zaawansowane formatowanie, które nie jest dostępne na szybkim pasku narzędzi, przejdź dalej i otwórz okno dialogowe. W tym samouczku pokażę ci metodę dialogową, abyśmy mogli ją zobaczyć. W oknie dialogowym Formatowanie komórek kliknij przycisk Wzory zakładkę i wybierz kolor z palety. Wybrałem kolor żółty, aby go wyróżnić.
Kliknij OK, a zobaczysz, że kolor został zmieniony dla wybranych komórek.
Dodajmy także trochę granic między komórkami, abyśmy zdecydowali się wydrukować arkusz Excela, aby między wszystkimi były czarne linie. Jeśli nie dodasz obramowania, linie widoczne w programie Excel domyślnie nie będą drukowane na papierze. Wybierz całą siatkę i przejdź do Formatuj komórki jeszcze raz. Tym razem przejdź do Granica patka. Kliknij na Na zewnątrz i Wewnątrz przyciski i powinieneś zobaczyć małe okienko wyświetlacza bezpośrednio pod przyciskami, odpowiednio do granic.
Kliknij OK, a teraz powinieneś mieć czarne linie między wszystkimi komórkami. Więc teraz sformatowaliśmy naszą siatkę, aby wyglądała znacznie ładniej! Tego typu formatowanie danych możesz wykonać również w sposób, który uważasz za odpowiedni.
Używanie formuł i funkcji w Excelu
Przejdźmy teraz do zabawnej części: używając funkcji i formuł Excela, aby coś zrobić! Chcemy najpierw obliczyć średnią ocen dla naszych 5 uczniów po ich trzech pierwszych egzaminach. Excel ma średnią funkcję, której możemy użyć do automatycznego obliczenia tej wartości, ale zrobimy to nieco inaczej, aby zademonstrować formuły i funkcje.
Dodaj nagłówek o nazwie Suma w kolumnie fa i Śr w kolumnie sol i sformatuj je w taki sam sposób, w jaki zrobiliśmy inne komórki nagłówka.
Teraz najpierw użyjemy funkcji sumy Excela do obliczenia sumy trzech stopni dla każdego ucznia. Kliknij w komórce F2 i wpisz „= suma (" bez cudzysłowów. Znak = mówi programowi Excel, że planujemy umieścić jakiś rodzaj formuły w tej komórce. Gdy wpiszesz pierwszy nawias, Excel wyświetli małą etykietę pokazującą, jakie typy zmiennych przyjmuje ta funkcja.
Słowo SUM jest wbudowaną funkcją programu Excel, która oblicza sumę określonego zakresu komórek. W tym momencie po pierwszym nawiasie możesz wybrać zakres komórek, które chcesz podsumować! Nie musisz wpisywać komórek pojedynczo! Śmiało i wybierz komórki B2 do D2, a zobaczysz, że formuła jest automatycznie aktualizowana i jest niebieska.
Po wybraniu zakresu wpisz nawias zamykający (Shift + 0) i naciśnij Wchodzić. A teraz masz sumę liczb! Nie za ciężko !? Można jednak powiedzieć, że robienie tego dla 100 lub 500 uczniów byłoby królewskim bólem! Cóż, istnieje prosty sposób na automatyczne skopiowanie formuły dla innych uczniów.
Kliknij komórkę F2 a następnie powoli przesuń mysz do dolnej prawej krawędzi komórki. Zauważysz, że kursor zmienia się z grubego białego krzyża w chudy czarny krzyż, a dolny prawy róg komórki to małe czarne pudełko.
Kliknij i przytrzymaj mysz, gdy się zmieni, a następnie przeciągnij ją do rzędu ostatniego ucznia. W związku z tym program Excel używa tej samej formuły, ale aktualizuje komórki bieżącego wiersza, dzięki czemu suma jest obliczana dla każdego wiersza przy użyciu danych tego wiersza.
Następnie kliknij komórkę G2 i wpisz = znaki, aby oznaczyć, że zaczynamy formułę. Ponieważ chcemy podzielić sumę przez 3, aby otrzymać średnią, wpisz znak =, a następnie wybierz komórkę sumy F2. Kontynuuj z formułą, wpisując „/ 3”, co oznacza dzielenie przez 3.
Naciśnij Enter, a teraz wprowadziłeś swoje własne średnie forumla! Możesz użyć nawiasów i wykonać wszystkie funkcje matematyczne w ten sam sposób. Teraz zrób to samo, co w przypadku średniej kolumny i kliknij małe czarne pole w prawym dolnym rogu komórki G2 i przeciągnij go na dół. Excel obliczy średnią dla pozostałych komórek za pomocą formuły.
I wreszcie, zastosujmy jeszcze jedną formułę do obliczenia, co każdy uczeń musiałby dostać w finale, aby uzyskać A w klasie! Musimy znać trzy informacje: ich aktualną klasę, ocenę pozytywną dla klasy i procent wartości końcowej całkowitej oceny. Mamy już ich obecną klasę, którą obliczyliśmy i możemy założyć, że 70 jest oceną pozytywną, a finał jest wart 25% całkowitej oceny. Oto wzór, który dostałem z tej strony.
Ocena końcowa = egzamin warty x wynik egzaminu + (1 - wartość egzaminu) x aktualna ocena
Ostateczna ocena będzie równa 70, ponieważ jest to wynik pozytywny, który zakładamy, egzamin jest wart .25 i musimy rozwiązać wynik egzaminu. Zatem równanie stanie się:
Wynik egzaminu = (ocena końcowa - (1 - wartość egzaminu) x bieżąca ocena) / egzamin wart
Stwórzmy zatem nowy nagłówek w kolumnie I iw komórce I2, rozpoczynając wpisywanie „= (70- (1 -25) *”, A następnie wybierz komórkę G2 i kontynuuj z„) /”, A następnie naciśnij klawisz Enter. Teraz powinieneś zobaczyć wymagany stopień, a także formułę na pasku formuły nad nazwami kolumn. Jak widać poniżej, Student A musi uzyskać co najmniej 49, aby mieć pewność, że uzyska 70 punktów za ocenę końcową.
Ponownie złap dolną czarną skrzynkę komórki i przeciągnij ją na dół zestawu danych. I altówka! Użyłeś teraz funkcji Excela, stworzyłeś własne formuły w Excelu i sformatowane komórki, aby były atrakcyjne wizualnie.
Mam nadzieję, że to pomogło! Spróbuję napisać więcej w ten sposób dla bardziej zaawansowanych funkcji programu Excel i innych produktów pakietu Office. Proszę zostawić swoje komentarze w tym samouczku Excel! Cieszyć się!
