Jaka jest różnica między kamerą z pełną ramką a kamerą do uprawy?

Czujniki kamery mają różne rozmiary. Ten w twoim smartfonie jest znacznie mniejszy niż ten w moim Canon 5D MKIII, profesjonalnej lustrzance cyfrowej. W przypadku wysokiej jakości lustrzanek cyfrowych i lustrzanek cyfrowych dostępne są dwa główne rozmiary czujników: 35 mm (ogólnie określane jako "pełna klatka") i APS-C (zwykle nazywane "czujnikiem przycięcia" lub "aparatem do przycinania"). Spójrzmy na różnicę między tymi dwoma.

Rozmiar czujnika, wyjaśnione

Rozmiar czujnika to tylko: fizyczny rozmiar czujnika. Czujnik 35 mm ma wymiary 36 mm x 24 mm. Jest tego samego rozmiaru co film 35 mm, który zastąpił. Jest on nazywany czujnikiem przycinania, ponieważ jest przycinany do mniejszego rozmiaru niż czujnik 35 mm (lub kawałek filmu). Dokładnie o ile mniejszy i co to oznacza, dostaniemy za chwilę.

Względne rozmiary 35 mm (różowy), APS-C Nikon (czerwony) i APS-C Canon (zielony).

Rozmiar czujnika nie ma nic wspólnego z liczbą megapikseli. Możesz uzyskać 20-megapikselowe czujniki pełnoklatkowe i 20-megapikselowe czujniki przycinania. 10-megapikselowy pełnoklatkowy czujnik nadal będzie fizycznie większy niż 24-megapikselowy sensor uprawy. Różnica polega na tym, że na czujniku kadru każdy poszczególny fotos (maleńkie małe czujniki wykrywające światło dla każdego piksela) będzie mniejszy.

Kamery pełnoklatkowe mają lepszą jakość, szczególnie w słabym oświetleniu

Ponieważ zdjęcia w aparacie pełnoklatkowym są większe, a wszystkie inne są równe, kamera pełnoklatkowa będzie lepsza w warunkach słabego oświetlenia niż kamera czujnika przycięcia. Więcej fotonów spada na każdy fotolit, więc mają więcej danych do pracy.

Każdy fotos może być również wyższej jakości. Kamery pełnoklatkowe są droższe, a czujnik ma więcej miejsca na elementy wysokiej jakości. Oznacza to, że zazwyczaj możesz użyć wyższego ustawienia ISO, zanim zaczniesz widzieć cyfrowy szum na zdjęciach.

Te same efekty są również prawdziwe, gdy masz dużo światła do pracy: kamery pełnoklatkowe są lepsze w rozstrzyganiu dokładnych kolorów.

Czujniki zbiorów mają inne pole widzenia z tym samym obiektywem

O ile słabe światło jest przyjemną zaletą kamer pełnoklatkowych, to jednak nie jest to najbardziej zauważalna różnica. Kamery z pełną ramką i kamery z czujnikami przycinania często używają tych samych obiektywów, a nawet jeśli nie, soczewki czujnika przycięcia są opisane jako Jeśli są to soczewki pełnoklatkowe.

Wyobraź sobie, że masz rurkę Pringlesa z wyciętym dnem. Jeśli trzymasz go kilka centymetrów od twarzy, zobaczysz okrągły obraz. Jest to podobne do tego, co twój obiektyw faktycznie wyświetla w aparacie.

Teraz weź wyimaginowaną pokrywę i wytnij w niej prostokąt 36 mm x 24 mm. Połóż pokrywę, a to, co widzisz przez otwór, to ile obrazu jest w rzeczywistości przechwytywane przez kamerę pełnoklatkową. Wykonuje prostokątny rzut i ignoruje resztę rzutu.

Chwyć inną wyimaginowaną pokrywę i wytnij drugi prostokąt, tym razem o nieco ponad połowę wielkości pierwszego; około 22,5 mm x 15 mm. Jest to mniej więcej rozmiar czujnika uprawy. Tym razem prostokątna uprawa wyrzuca jeszcze więcej informacji.

Tutaj eksperyment myślowy staje się nieco trudniejszy. Jeśli zarówno nasza pełna ramka Pringles tube i czujnik pręcikowy Pringles mają taką samą liczbę megapikseli, nawet jeśli otwór w rurze do uprawy jest mniejszy, obraz, który produkuje, jest dokładnie taki sam, jak uzyskany w pełnej ramie. Na ekranie komputera obrazy będą wyglądały dokładnie tak samo.

Różnica polega jednak na tym, że zdjęcie zrobione za pomocą czujnika uprawy Pringles będzie wyglądał jakby był powiększony.

Spójrzmy na to z prawdziwymi zdjęciami. Poniżej znajduje się zdjęcie, które zrobiłem z moją pełną ramą 5D MKIII i obiektywem 50 mm.

A oto zdjęcie zrobione moim czujnikiem przycinania Canon 650D z tego samego miejsca z tym samym obiektywem 50 mm.

Jak widać, zdjęcie wykonane aparatem czujnika przycinania jest powiększone. W rzeczywistości jest tak dlatego, że czujnik wywiera ściślejsze przycięcie z projekcji obiektywu.

Współczynnik przycięcia i długość ogniskowej

Sposób, w jaki kamera z czujnikiem nachylenia wpływa na wykonane zdjęcia, jest całkowicie przewidywalna. Kamery z czujnikami zbiorów mają "współczynnik przycięcia", który opisuje, jak bardzo wydają się powiększać obraz, który wykonują. W przypadku aparatów Canon współczynnik uprawy wynosi około 1,6. W przypadku aparatów Nikon jest to około 1,5.

To, co mówi nam współczynnik upraw, to odpowiednia długość ogniskowej (a tym samym pole widzenia) w pełnej klatce, którą uzyskuje się z kamery czujnika zbioru. Aby go użyć, wystarczy pomnożyć rzeczywistą długość ogniskowej obiektywu przez współczynnik przycięcia.

Kontynuując powyższy przykład, obiektyw 50 mm w moim 650D jest odpowiednikiem obiektywu 80 mm w moim 5D MKIII; po prostu pomnóż ogniskową obiektywu, 50 mm, przez współczynnik przycięcia, 1,6, i to właśnie otrzymujesz. Możemy to udowodnić w praktyce. Poniżej znajduje się zdjęcie zrobione aparatem 5D MKIII i obiektywem 85 mm.

I tutaj jest obok siebie ze zdjęciem, które zrobiłem na moim 650D z obiektywem 50 mm. Jak widać, zdjęcia wyglądają bardzo podobnie.

Który jest odpowiedni dla Ciebie?

Kamery pełnoklatkowe są generalnie lepszej jakości i lepiej wykonane niż kamery z czujnikiem posiewu. To flagowe modele ze wszystkimi najnowszymi funkcjami. Większość producentów czujników przycinania to modele wejściowe lub środkowe. Różnica nie jest jednak tak duża jak kiedyś. Nowoczesne kamery klasy podstawowej są lepsze niż te, których profesjonaliści używali zaledwie kilka lat temu. Jest mało prawdopodobne, że zauważysz różnicę w jakości obrazu, chyba że filmujesz w ściśle określonych okolicznościach.

Ponieważ kamery pełnoklatkowe mają zazwyczaj wiele dodatków, takich jak ulepszony autofokus lub jakość wykonania, rozmiar czujnika jest tylko jednym z czynników wyboru aparatu. Największym powodem, dla którego kupiłem Canon 5D MKIII, nie było to, że był to aparat pełnoklatkowy, ale że był uszczelniony i wykonany w całości z metalu. Oznacza to, że mogę go nosić wszędzie, gdy podróżuję bez obawy zbyt dużo. Jeśli chcesz małej, lekkiej kamery, prawdopodobnie lepiej Ci się przysłoni czujnik plonu. Nawet lustrzane, pełnoklatkowe kamery są dość duże, gdy umieszczasz na nich obiektyw zmiennoogniskowy.

Istnieją nawet profesjonalne ciernie, takie jak Canon 7D MKII dla fotografów sportowych lub przyrodniczych. Zamiast ujemnego wyniku, współczynnik uprawy pomaga im zbliżyć się do działania.

Kredyt z tytułem: Michael Toyama / Flickr